LEMMER – Als directeur Aart Rekers van Dynhus een toverstaf had en alles wat hij wilde uit kon komen, dan zou hij een aantal locaties in Lemmer direct bebouwen met woningen of appartementen. Op de plek van hun voormalige kantoor zou hij direct woningen bouwen. In Tramdijk-Oost zou dan ook veel meer woningbouw van Dynhus worden gerealiseerd. En de corporatie zou dan ook op de Polle vragen om een deel van de locatie en daar zo snel als mogelijk woningen neerzetten. Helaas heeft hij die toverstaf niet en loopt de corporatie aan tegen enorme uitdagingen.
Bouwlocaties schaars
“De bouwlocaties zijn voor ons in de eerste plaats schaars. En die er zijn kosten momenteel de hoofdprijs. Daarnaast lopen de bouwkosten enorm op. Dat komt omdat er bijna niet aan de vraag te voldoen is, maar ook omdat het bouwen van woningen duurder is geworden. Dat komt enerzijds door het Bouwbesluit dat voorschrijft hoe je woningen bouwt. Daar staat bijvoorbeeld in dat plafonds veel hoger moeten zijn dan voorheen het geval was. Ook door het verduurzamen is het veel duurder om woningen te bouwen. Bijvoorbeeld de installaties in een woning van vandaag de dag zijn veel duurder dan de CV-ketel. Alles met elkaar lopen de kosten van nieuwbouw dan ook behoorlijk uit de klauwen.”
Woningen verkopen
Om toch nieuwe en energiezuinige woningen neer te zetten, kan de corporatie niet anders dan bestaande woningen verkopen zegt Rekers. “Maar dat is natuurlijk ook wel weer dubbel: je wilt de woningvoorraad laten toenemen omdat er heel veel vraag is en tegelijkertijd verkoop je dan een deel van die voorraad.” Aan de andere kant is het ook wel weer logisch om gezinswoningen te verkopen, stelt hij. Want huurders van Dynhus zijn in toenemende mate alleenstaande ouderen of gezinnen van 2 personen. Daardoor is er in de toekomst minder vraag naar grotere gezinswoningen.
Vergrijzing
Daarnaast is de vraag naar ouderenwoningen sterk stijgend. Vanwege de vergrijzing, maar ook omdat ouderen steeds langer thuis moeten blijven wonen. Wat niet meewerkt is de houding van de Rijksoverheid tot nu toe. Corporaties moeten nu nog een fikse verhuurdersheffing betalen aan het Rijk. En ze betalen VPB . Dit is vennootschapsbelasting terwijl verhuurders van sociale woningen geen winst maken en al hun geld dat ze verdienen weer inzetten voor hun maatschappelijke opdracht. Aan die beide zaken wordt momenteel wel gewerkt door het Rijk, alleen weten corporaties nog niet wat dit echt in de praktijk gaat betekenen. “Mogelijk dat ze willen dat het Westen daar meer van profiteert dan wij hier in het Noorden. Terwijl we dat geld juist heel goed zouden kunnen besteden.”
Bijna geen nieuwe projecten
Projecten zijn op dit moment door de woningcorporatie dan ook bijna niet meer te bekostigen. Er wachten wel wat projecten in Tramdijk-Oost in Lemmer en er is natuurlijk de wijkvernieuwing in de Zuiderzeestraat en omgeving. Maar veel meer andere plannen zijn er niet. “We hebben nog wel geprobeerd om van Zwanenburg een deel van de locatie aan de Polle te kopen. Maar die prijzen zijn dusdanig dat we daarvan dan geen sociale woningbouw kunnen bekostigen.” Dynhus heeft dus kavels nodig met sociale kavelprijzen zodat ze ook sociale huurprijzen kan vragen. “Maar dat lukt in steeds mindere mate. Het beleid moet op dat gebied wat steviger.” Dat de gemeente bezig is met een nieuwe woonvisie vindt Reekers een heel goed begin. En juist van zo’n gemeente moeten sociale kavels ook komen. Daarnaast moet het Ministerie komen met een aantal voorwaarden die de bouw kunnen bevorderen.
Tijdelijk huisvesten
Maar Dynhus stelt dat er ook veel meer flexibiliteit moet komen. Dat betekent tijdelijk huisvesten, bijvoorbeeld voor een periode van 15 jaar tijdelijke woningen neer te zetten. Dat zouden bijvoorbeeld tiny houses kunnen zijn. Daarmee kan een tijdelijke verhoogde vraag naar huizen heel goed opgevangen worden. Ook daar zijn locaties voor nodig. En wat wil Rekers verder nog zeggen tegen iemand die al jaren op de wachtlijst staat en maar niet aan de beurt is:”Ik hoop dat we die miljoen woningen in 10 jaar die het Rijk heeft beloofd echt krijgen. Want het is echt een landelijk probleem. Het ligt niet bij de gemeente of bij de corporatie. Als de Rijksoverheid andere mogelijkheden biedt, kan die wachtlijst naar beneden. Als zij dat beter regelen, kunnen wij verder. Ik hoop dan ook dat de overheid zich houdt aan wat ze heeft beloofd zodat op die manier de wooncrisis wordt opgelost. Want er moet echt iets veranderen, wil het goed komen.”
Sociale problematiek
Naast meer woningen en tijdelijke oplossingen wil Dynhus ook graag dat ze op sociaal terrein goede dingen kan blijven doen. “We willen met andere partijen, zoals gemeente en welzijn, integraal samenwerken. Om sociale problemen maar ook financiële problemen met mensen op te lossen. Hier hebben veel huurders mee te maken. Nog liever zijn we de problemen voor met een preventieve aanpak. Zo willen we zorgen dat mensen in deze regio zorgeloos wonen in een fijn huis.”.
