LEMMER – Ze breien en haken dat het een lieve lust is. In de bibliotheek eens in de maand, en om al hun projecten af te krijgen vervolgens ook heel veel thuis. Maar in de bieb is er die gezelligheid, dat praatje en dat bakje koffie samen. Tientallen dekens ontsproten aan hun handen. Maar ook knuffels, troostdekens voor het ziekenhuis, vlaggetjes om te vieren dat de bevrijding 75 jaar geleden was, maar ook vlaggetjes omdat Suderigge jubileerde en nog veel meer. En wie wil, kan zeker aanhaken. Elke eerste donderdag van de maand tussen 14.00 en 16.00 uur zitten ze in de bibliotheek van Lemmer, die inmiddels de Mienskipsbibliotheek is. En waar allerlei activiteiten en vooral mensen samen komen om activiteiten te ontplooien, maar vooral om elkaar te ontmoeten.
Huiskamer van de samenleving
In wat door de bibliotheek inmiddels is omgedoopt tot de huiskamer van de samenleving komen de ongeveer 8 vrouwen regelmatig samen. Het begon allemaal met de actie Haak Maar Aan, een actie om de grootste gehaakte deken van de wereld te behalen. En waarbij mensen lapjes haakten en daarvan dekens maakten. In totaal werden er dekens gemaakt die maar liefst 5 voetbalvelden bekleedden. De afzonderlijke dekens gingen vervolgens naar het goede doel.
Voetbalvelden vol gehaakte dekens
Ook de dames beijverden zich enorm voor deze actie en namen zelf ook een kijkje toen al die dekens werden uitgelegd. Rolanda Roorda heeft de foto’s van dat spektakel nog op haar telefoon staan en laat ze trots zien. Een prachtig veld vol met gekleurde dekens in allerlei schakeringen en patronen. Overweldigend zegt ze daarover. En mooi dat de dekens vervolgens ook echt gebruikt werden, vult Dicky Windt – Broers aan.
Kast vol prachtige handwerkstukken
In de groep handwerkers heeft iedereen zo z’n eigen specialiteit. “Er waren ook dames bij die de lapjes niet aan elkaar konden naaien. Dat deden wij dan,” zegt Akke Tigchelaar daarover. Akke heeft ook al de meest bijzondere projecten op haar naam staan. Zo maakte ze een pop bij het boek Letterdief en haakte ze er alle letters ook nog bij. De pop was zo in trek dat hij in een speciale vitrinekast moest staan. De dames vragen zich even af waar de pop gebleven is en dan blijkt dat hij ergens op zolder ligt. Hij wordt gehaald en bewijst maar weer dat het een mooi staaltje haakkunst is. Hij gaat dan ook terug in de vitrinekast. Die puilt overigens inmiddels uit: er mag wel een nieuwe kast bij.
Lemster vlag
Maar wat er allemaal niet in de kast staat, is misschien nog wel belangrijker. Naast de vele dekens die de dames maakten, zijn dat zeer uiteenlopende zaken die overal en nergens terecht komen. Zo hebben Elske, Aaltje, Berber, Blijke, Jolanda, Hannie, Akke en Dicky vogels gemaakt voor de Weerribben. Maar ook versieringen voor kerst en Pasen. Vlaggetjes voor feestelijkheden als de viering bij Suderigge. Werden het stoomgemaal en de skûtsjes gehaakt en gebreid. En Akke heeft zelfs de Lemster vlag helemaal zelf gemaakt. Ook die komt opeens weer op de proppen. En bij de Uitmarkt in september zal het gezelschap in een soort huiskamersetting ook laten zien wat ze doet. “En dan werken we ook weer aan zo’n Lemster vlag.”
Troostdekens voor kinderen in het ziekenhuis
En nu ligt er de vraag om troostdekens te maken voor kinderen die in het ziekenhuis in Sneek liggen. Het ziekenhuis vroeg daar zelf om en aan dat soort verzoeken geven de dames heel graag gehoor. Omdat ze die troost graag bieden aan hen die dat nodig hebben. Maar ook omdat ze het haken en breien heel leuk vinden. En omdat het gezellig is natuurlijk. Daarom ook de oproep aan anderen die ook mee willen haken of breien om ook aan te schuiven. “Of je nu goed bent of niet maakt niet uit. Links- of rechtshandig maakt ook niet uit. En als je iets wilt leren, kan dat ook. Kom maar gewoon. Er waren dames bij die helemaal niet konden handwerken en die maken nu de mooiste dingen. We leren het ze wel.”
Contact
Toch willen de dames nog wel opmerken dat vooral ook het contact dat ze eens in de maand hebben erg belangrijk is. En dat andere mensen dat gevoel misschien ook wel hebben en zo kunnen aansluiten. “Door de corona hebben veel mensen wel gemerkt dat ze eenzamer werden, omdat ze niet samen mochten komen. Toen wij hier wel weer bij elkaar kwamen, merkten we dat dit heel belangrijk was. Dan voel je hoe belangrijk het is dat je samen dingen doet. Mensen die dat gevoel ook hebben en graag eens in de maand gezellig willen handwerken en leuk contact hebben, moeten dan ook vooral aansluiten.”
Wie heeft er nog wol?
De dames breien en haken dus dat het een lieve lust is, maar daarvoor is wel een basisproduct nodig namelijk wol. Wie dat nog heeft liggen (“Zeg maar dat we vooral rood, wit, blauw en geel, de fleurige kleuren heel erg mooi vinden”) en dat naar de bibliotheek wil brengen maakt de dames heel erg blij.
