Passie Doede en Hinke – Over ongebaande paden

Passie Doede en Hinke – Over ongebaande paden

OOSTERZEE-BUREN – Wandelen! Dat is de grootste passie van Doede en Hinke van der Wal uit Oosterzee-Buren.

Jarenlang hebben zij in Oostenrijk op de camping gestaan en lange wandelingen gemaakt in de prachtige natuur daar. ‘In Nederland wandelen we ook heel graag hoor!’ Aldus Doede. Hier dichtbij kun je ook de mooiste dingen zien. Laatst zijn we nog op de zandvlaktes bij Appelscha geweest, daar mocht die dag met paarden gereden worden om het zand een beetje om te woelen. Dat is maar één keer per jaar en prachtig om te zien.
Doede en Hinke zijn beiden zeer creatief en altijd druk met hun bedrijvigheid. Echt twee duizendpoten. Hinke heeft een naaiatelier waar ze bijna alles voor de klant kan doen. Maak, herstel en borduurwerk van kleding, kussens, gordijnen, tenten, boot tenten. Noem het maar op.
‘Als we vrij hebben gaan we ook echt weg’ vertelt Hinke. ‘Anders is de verleiding te groot om even achter de naaimachine te gaan zitten en ben ik zo weer een paar uur verder’. Ook met haar naaiwerk begaat Hinke graag ongebaande paden. ‘Zo heb ik bijvoorbeeld geleerd hoe ik wetsuits kan repareren, dat kan bijna niemand. Die surfpakken moeten natuurlijk wel goed waterdicht blijven en dat is weer een kunstje op zich’.
Voor Doede geldt hetzelfde. ‘Als je bedrijven aan huis hebt, sta je altijd met één been in het bedrijf’. En dat is helemaal niet erg want wij doen het allemaal heel graag. Maar als je eenmaal echt weg bent, laat je alles even helemaal los.  Ik verkoop geen nee aan m’n klanten. Doede ook echt een creatieve man, heeft maar liefst twee bedrijven. Een bedrijf in tuin- en parkmachines en een bedrijf in aanhangwagens en trailers. Hij verkoopt ze, maar kan ook al het onderhoud en reparaties uitvoeren. ‘Als er een klant komt met een onmogelijke vraag, haal ik de trukendoos tevoorschijn, want dan wil ik het probleem toch kunnen oplossen’.

Bijzondere wandeling
‘Wij zijn een keer tijdens onze wandelingen in Oostenrijk een boer tegengekomen die zijn koeien aan het verweiden was. Hij schreeuwde eerst een beetje nors tegen ons omdat hij dacht dat we in de weg kwamen lopen. Maar toen hij zag dat we wel even wilden helpen om de koeien de juiste kant op te drijven, werd hij al een stuk vriendelijker. Toen de klus geklaard was bekeek hij ons even en vroeg: ‘Jullie houden echt van de natuur he?’ ‘Als jullie eens iets moois willen zien, moeten jullie morgenvroeg maar even terugkomen. Dan zal ik jullie een pad wijzen voor een echte wandeling’.
Zo gezegd zo gedaan, de boer wees hen een pad, wat normaal niet vindbaar was. ‘Je moest ook toestemming van de boer hebben, want het was allemaal zijn terrein’.
Doede en Hinke beginnen te glunderen als ze aan die belevenis terugdenken. ‘Dat was echt de mooiste wandeling van ons leven. Eerst moesten we een hele klim over een pad bergopwaarts maken. Dat was wel pittig maar we kwamen in een soort vallei waar de natuur zo puur was. Je kon daar ook niet komen met een trekker of zo. De boer liet er wel zijn kalveren grazen, die joeg hij zo die trap op. Maar verder leek het wel of er nog nooit iemand was geweest’.

Nieuwe beleving

‘In Friesland lopen we graag de Slachtemarathon. Een wandeling eens in de vier jaar van 42 kilometer en die loopt van Oosterbierum naar Raerd. Je wandelt samen met ruim 15.000 wandelaars en hardlopers op en om de eeuwenoude Slachtedyk. Eromheen is dan van alles te beleven’.
Dat het echtpaar Van der Wal graag iets doet buiten de begaande paden blijkt wel uit hun nieuwste ontdekking. De Lopivit. ‘Een soort grote step met een lopende band erop. Je wandelt dan terwijl je rijd. Het gaat even sneller dan lopend, maar niet zo snel als een fiets. En je komt toch op prachtige paden. Heel anders weer maar ook heerlijk om te doen.
Wij houden wel van een nieuwe beleving’.
Geschreven door Jacqueline Weijsenfeld-Zitman