LEMMER – Wensen vervullen. En als het kan nog iets meer dan dat. Of eigenlijk veel meer dan dat. Of het nu betekent dat iemand met een beperking in het reuzenrad wil, iemand die niet lang meer te leven heeft nog iets wil zien dat moeilijk te organiseren lijkt of dat iemand die normaliter in een rolstoel zit nu een ritje in een watertaxi wil maken: dat is waar het om draait op de Zonnebloemreizen. Dit vertelden verpleegkundigen Jalune (al 13 keer vrijwillig mee geweest op een reis en 18 jaar toen ze ermee begon) en Albertine (gepensioneerd) die al tussen de 35 en 40 keer haar vrijwillige hulp heeft ingezet op het Zonnebloemschip dat aan de Vuurtorenweg in Lemmer lag.
Als het kan nog wat spectaculairder
“En als het kan, dan moet het nog wat spectaculairder. Want het ritje in de watertaxi werd uiteindelijk een watertaxi race. Waarbij de hele Zonnebloemboot deinde omdat de taxi’s zoveel golven maakten. En de mensen die aan boord waren gebleven, stonden dat toe te juichen en genoten net zo hard.”
Niet kunnen bestaat (bijna) niet in ons woordenboek
Het bezoekje aan Koblenz van een doodzieke man die werd bijgestaan door zijn dochter, werd een tocht naar een gebied waarvan iedereen zei dat het niet meer kon. `Maar dat woord kennen we niet. We hebben er alles aan gedaan om het wel mogelijk te maken. De man was ongelofelijk gelukkig dat die wens nog in vervulling kon gaan. Hij overleed een dag later thuis in de wetenschap dat hij in zijn laatste dagen nog alles kreeg waar hij op gehoopt had.”
En de gast die zei dat hij nooit meer een stap zou kunnen zetten, werd door de fysiotherapeut zo gestimuleerd dat hij op het Captains Dinner in zijn mooiste pak wel naar binnen liep. En iemand die het al lang had opgegeven omdat haar hersenbloedingen al haar functies zo hadden aangetast, werd door de reis zo gestimuleerd dat ze daarna het leven weer zag zitten. Die verhalen van de beide vrijwillige dames maakten op de MPS De Zonnebloem de meeste indruk. Het luxe cruiseschip lag 3 dagen aan de kade aan de Vuurtorenweg om vrijwilligers, donateurs en potentiële gasten voor te lichten hoe het allemaal werkt bij De Zonnebloem.
Vrijwilligers
Het schip draait het grootste deel op vrijwilligers, die worden aangestuurd door betaalde krachten. Maar allemaal hebben ze één insteek: er alles aan doen om wensen in te willigen. Niet alleen door een reis aan te bieden compleet met alle zorg, maaltijden, uitstapjes en alles wat bij zo’n reis hoort. Maar centraal staat vooral het in vervulling laten gaan van wensen. Het motto is dan ook:”Er kan zoveel meer dan je denkt.” Verpleegkundigen Jalune en Albertine geven aan dat ze daarvoor echt alles uit de kast halen. Voor gasten wordt namelijk alle tijd genomen, iets dat in het dagelijkse zorgcircuit bijna nog onmogelijk is. Zodra in een gesprek naar voren komt wat iemand heel graag zou willen, dan wordt er op alle mogelijke manieren geprobeerd om dat voor elkaar te krijgen. Hoe klein of hoe groot dat verlangen ook is.
Ook voor mensen met kleine beperking en voor mantelzorgers
“Iedereen met een beperking kan mee met een reis. En dat kan een kleine beperking zijn en daar valt ouderdom ook onder. Het kan ook een veel zwaardere beperking zijn, waar veel meer zorg voor nodig is.” Daarnaast is er ook veel aandacht voor mantelzorgers. De partner van of de dochter of zoon van mag ook mee op zo’n reis en ook eens even lekker de boel de boel laten. “Mensen staan toch al snel weer klaar om dan te gaan helpen. Dan zeggen we, nee doe dat niet. Ga nu zelf ook lekker even genieten en weer opladen.”
Luxe restaurant
Vrijwilliger René (ook al 48 keer als vrijwilliger mee geweest op een reis) laat in het restaurant zien hoe het er daar toegaat. Het restaurant is een luxe restaurant zoals je dat normaliter aan de wal ook vindt. Mensen worden er de hele dag voorzien van maaltijden en wie totaal aan bed gekluisterd is, eet ook gewoon in het restaurant. Met bed en al. Mensen in een rolstoel worden zo mogelijk in een gewone stoel geholpen. Lukt dat niet dan blijven ze in hun eigen rolstoel zitten. “Maar er zijn natuurlijk ook heel veel mensen die gewoon kunnen lopen of met een rollator komen. ”
Vrijwilligers gezocht
Zonder vrijwilligers zouden de reizen van de Zonnebloem overigens niet plaats kunnen vinden. Vrijwilligers die alle dagelijkse werkzaamheden uitvoeren: van het poetsen van de wc tot het helpen bij het serveren van eten en het afwassen en alles wat zich daartussen bevindt. Maar ook geschoold medisch personeel. Met name in dat laatste segment worden nog mensen gezocht die een week (of meer) hun kennis en kunde onbaatzuchtig zouden willen inzetten. “Met name in de hogere categorie (4 en 5) zoeken we nog mensen. Die zijn moeilijk te krijgen, nu helemaal door de coronapandemie.” Maar ook algemene medewerkers worden altijd gezocht. “In die categorie vergrijst het snel. Het zou heel mooi zijn als de aanwas van jonge mensen daar groter zou zijn.” Op de vraag wat die mensen dan moeten kunnen, antwoordt René:”Gezond en fit zijn. En hard willen werken. Want het is wel pittig om te doen. Je werkt een week echt heel erg hard. Maar wat je mensen geeft, is onvergetelijk. En wat je er voor terugkrijgt ook.”
Meer informatie
Wie meer informatie wil over een reis met de Zonnebloem of zich in zou willen zetten als vrijwilliger kan terecht op de de website van De Zonnebloem.
