Nieuwe dichtbundel ‘Zomerschaduw’ van Job Degenaar met feestje gevierd

Nieuwe dichtbundel ‘Zomerschaduw’ van Job Degenaar met feestje gevierd

LEMMER – Zaterdag 1 februari werd op feestelijke wijze in het Papageno Huis in Lemmer gevierd dat Job Degenaar na bijna 8 jaar weer een nieuwe dichtbundel onder de titel ‘Zomerschaduw’ heeft uitgegeven. Daarbij waren vanzelfsprekend veel Lemsters aanwezig. Maar ook heel veel niet-Lemsters en dan met name veel Belgen. En vooral andere dichters, schrijvers, muzikanten en heel veel mensen met een bijzonder beroep die allemaal over een grote verbeeldingskunst beschikken, aldus Job. Het ontlokte hem verder de opmerking dat zij met z’n allen beter een nieuwe regering zouden kunnen vormen. Door ziekte konden aankomende dichter Twan Vet en de Friese neerlandicus/letterkundige/uitgever/directeur Unesco City of Literature Leeuwarden Ernst Bruinsma er helaas niet bij zijn.

Belgisch tintje

Omdat het boek bij de Belgische (Leuvense) uitgeverij P is uitgegeven, kreeg de middag op meerdere momenten een Belgisch tintje. Zo waren er na afloop garnalenkroketten en friet. Maar er waren dus vooral veel Belgische personen, waaronder de honorair-consul van Koninkrijk België, Edward Gerner. Hij kreeg het eerste exemplaar van de dichtbundel uitgereikt.

Martine Brander

Job nam verder een aantal keren de gitaar ter hand en er was muziek van rasgitaristen (klassiek) Peter Vink en Ron Bolling. Aankomend dichter Martine Brander maakte een verpletterende indruk met haar gedicht over verlies dat onder je huid kroop. Dichter, schrijver, beeldend kunstenaar en docent poëzie en schrijftrainingen aan de schrijversvakschool Gerry van der Linden nam na het optreden van Peter Vink en Ron Bolling met Zuid-Amerikaanse muziek het stokje over. “Poëzie is voor mij ademhalen. Zo bereik ik anderen die ook niet weten hoe te leven,” zei ze erover. Ze vertelde verder dat er een nieuwe gedichtenbundel van haar klaar ligt om gepubliceerd te worden. “Maar uitgevers zijn niet zo happig op het uitgeven ervan, omdat ze niet weten of ze wel worden gelezen en dus verkocht.”

Jos Versteegen

Jos Versteegen tenslotte die diverse dichtbundel, boeken en zelfs liedteksten van het Klokhuis op zijn naam heeft staan vertelde over zijn biografie over Hans Keilson, de Joodse schrijver, arts en psychoanalyticus  die tijdens de oorlog zat ondergedoken in Nederland. Versteegen vertaalde ook de 46 sonnetten die Keilson in de oorlog schreef aan zijn geliefde Hannah die daarmee volgens Versteegen een “eeuwig wezen” is geworden. “Zoals dat gaat in de literatuur,” liet hij erop volgen.

Kappen van de bomen aan de Straatweg in Lemmer

Job droeg vervolgens een gedicht voor uit zijn nieuwe bundel. Geïnspireerd op het kappen van heel veel bomen aan de Straatweg in Lemmer, maar uitmondend in heel iets anders. En toen was het tijd voor de uitreiking van het eerste exemplaar waarvoor hij zelfs een hoge hoed opzette en het lied Boer Bavo zong.

“Ken geen dichter die kan leven van zijn pen”

Hij roemde verder de Nederlands-Belgische samenwerking. “Belgen en België zijn me dierbaar. Het is een uitgelaten volkje dat heel erg kan genieten van culinaire geneugten en een drankje. Bovendien is er veel interesse in taal en literatuur.“ Het eerste exemplaar ging vervolgens naar de honorair-consul van Koninkrijk België, Edward Gerner. Hij woont net buiten Winsum, helpt mensen vanuit zijn woning en is ook nog directeur van een stomerij. Zo’n honorair-consul doet zijn werk gratis en helpt Belgen in ons land met allerlei zaken. “Een erebaan, maar ook eentje waarbij je moet bemiddelen. Net zoals dichters dat ook doen en net zoals dichter zijn ook een erebaan is,” vertelde hij. Hij voegde eraan toe dat er nog een overeenkomst is. “Ik ken geen dichter die van zijn pen kan leven.”

Signeren

Na de presentatie konden de aanwezigen de dichtbundel laten signeren door de dichter, maar niet voordat hij de Stichting Oud Lemmer en zijn eega Tineke had bedankt voor hun steun. Vervolgens kon culinair worden genoten en ontbrak ook een drankje niet.