Tot vrijdag nog kurkdroog lees ik op sites. Als ik naar de grond van mijn eigen tuin kijk, is het duidelijk: de grond smacht naar water. Gelukkig heb ik wel overal begroeiing staan, die ook voor schaduw voor de andere planten zorgt. En verwen ik mijn planten niet te veel zodat ze zelfstandig hun wortels zo diep mogelijk in de aarde vastzetten. Met deze vergroening probeer ik ook een bijdrage te leveren aan het klimaat en onze leefomstandigheden. Sommigen zien liever een keurig tuintje van stenen of hebben een soort plastic gazon. Ieders keuze, maar ik denk dat we daarmee de (klimaat)oorlog niet winnen.
Droogte en hoge prijzen
Maar goed de droogte dus. En daarbij de exorbitant hoge prijzen voor gas en elektra. En dus nu ook het gebrek aan water. Onder het motto dat een betere wereld bij jezelf begint, ben ik begonnen met een ander gebruikersregime. De stekkers overal uit als PC, tv, koffiezetapparaat en zo voort niet aan hoeven. Het eten gaat grotendeels in de hooikist, waar het vanzelf gaart zonder gas te gebruiken. Maar het meest opmerkelijke misschien wel: ik was me met een teiltje.
Teiltje met nare herinneringen
Toegegeven: Het teiltje heeft wel wat nare herinneringen. En daarom heb ik deze keer een mooie genomen met een blauwe kleur. Vroeger moest ik me altijd achter een gordijn wassen, terwijl in de voorkamer de rest van de familie zat of soms zelfs visite. Als een tiener met een uitspruitend lichaam nu niet bepaald het meest privé. We hadden dat teiltje trouwens omdat de douche (net als de wc) in de winter altijd bevroren was. Nu kun je je dat bijna niet meer voorstellen, want zoveel winter hebben we niet meer. Maar om de wc door te kunnen trekken of het water niet als ijs uit de leidingen in de douche te krijgen, moest eerst een straalkachel alles ontdooien. Centrale verwarming hadden we daar namelijk niet. Bovendien vonden mijn ouders het niet nodig om meer dan 2 keer in de week te douchen in de zomer. Dat had ongetwijfeld ook met de kosten te maken. Dus heeft het teiltje eigenlijk altijd wel een cruciale rol in mijn leven gespeeld, maar wilde ik daar dus eigenlijk helemaal van af.
Afrikaans douchen
Maar het teiltje dus. Het ontstond toen we een elektriciteitsstoring hadden. Dan kun je niet met warm water douchen. Ik bedacht me opeens dat we in Afrika ook gewoon een emmer water en een kopje pakken en ons daarmee afspoelen. Dus vulde ik een pan met water en kookte die. Ik leegde hem in mijn mooie blauwe emmer en goot er koud water overheen. Een emmer vol schoonheid zullen we maar zeggen.
Verfrist
Ik nam een grote rode kop mee naar boven en ging gewoon in de doucheruimte staan, schepte met de kop het water dat ik vervolgens over haar en lichaam goot, zeepte me in en spoelde me daarna af met rest wat in de emmer zat. En dan krijg je uit zo’n teil toch nog een behoorlijke hoeveelheid water over je heen. Soms blijft de helft nog over. Ik voel me bovendien uitermate verfrist. Omdat ik een soort ochtendgymnastiek moet doen door steeds te scheppen en te spoelen. Maar ook omdat je niet continue onder de (warme) straal staat, maar alleen als je water werpt zullen we maar zeggen. Voor velen is dit misschien terug naar af: maar tegen alle verwachtingen in ben ik eigenlijk heel blij met mijn teiltje…Zelfs al ben ik eigenlijk in hart en nieren een verwend doucher. En heb ik ooit wel eens gezegd dat ik het douchen onder geen beding opgeef en ik niet met een washandje ga staan kliederen. Maar dat doe ik ook niet, ik “douche” nu gewoon heel anders. En het geeft me het gevoel dat ik minder afhankelijk ben van zaken waar ik totaal geen invloed op heb.
