LEMMER – De 16-jarige Laura de Vries loopt in haar roze overall, maar met fraai gelakte nagels door de werkplaats van haar vader Nanne die Handelsonderneming Nanne de Vries in Lemmer heeft. De overall is dan wel roze, maar ook besmeurd. Met olie, met zaagsel-, en lasresten en nog meer residuen die duiden op een werkbaar leven. Want met haar 16 jaar is Laura een technische alleskunner. En dat ontstond allemaal doordat ze zo vaak met haar vader optrok en optrekt. “Ik ging vaak met mijn heit mee op de vrachtwagen om heftrucks op te halen of weer weg te brengen nadat ze bij ons waren gerepareerd of gereviseerd. Zo ontstond het idee dat ik ook wel eens een klusje voor hem kon doen.” Het eerste wapenfeit was dat Laura buisjes mocht zagen of uitboren. “ Daar heb ik inmiddels duizenden van gemaakt. Vervolgens heeft heit me ook geleerd om te lassen. Daar oefende ik dan mee door tot ik ook dat onder de knie had.”
Kapstok
Maar haar interesse was groter dan alleen dat en ze wilde zelf ook wel iets tastbaars maken. Op Pinterest deed ze allerlei ideetjes op om ook zelf wat ingewikkelder werken te maken. Daaruit kwam en een kapstok die ze naar eigen inzicht vervaardigde. Een foto daarvan ging de vriendenkring door en de kapstok was zo populair dat ze hem een aantal keren verkocht.
Vervolgens kwam Anca Blok op haar pad. Deze kunstenares maakt enorme schilderijen, maar daarvoor zijn vanzelfsprekend ook lijsten nodig. Anca maakte die altijd zelf, maar vroeg Laura op een gegeven moment of zij er niet voor voelde om het zaagwerk daarvoor over te nemen. Dat wilde ze wel en dus zaagde ze dat het een lieve lust was. Maar vervolgens kwam daar ook het boren bij en het in elkaar zetten van de hele lijsten. “Zij geeft me dan door of het een liggende of een staande lijst is, wat de maten zijn en ik zaag eerst alles, boor de gaten en zet ze in elkaar. En maakt ze natuurlijk af met een koord erachter zodat ze kunnen hangen.”
Hele andere opleiding
Wie overigens denkt dat Laura voor een technische opleiding heeft gekozen in haar dagelijkse leven heeft het mis. Twijfel daarover was er wel. “Maar ik zag me later niet als moeder van kinderen in een technisch beroep. Ze koos dan ook voor een opleiding verpleegkunde en wil later als kinderoncologieverpleegkundige aan de slag. Tenminste als het zover komt. “Door de corona heb ik nog helemaal geen praktijkervaring op kunnen doen. Ik weet dus niet of het werk me in de praktijk wel heel goed bevalt.”
Als ik stilzit, word ik gek
Duidelijk is in ieder geval dat wat ze ook gaat doen in de toekomst, stilzitten niet haar ding is. “op een kantoor zou ik sowieso niet kunnen zitten. Ik houd meer van de praktijk. Als ik thuis zit niks te doen, dan word ik gek. Dus dat gebeurt ook bijna nooit.” In plaats daarvan is ze vaak in de werkplaats van haar vader te vinden. Of bij de buren. Want haar naam zingt inmiddels behoorlijk rond door de bedrijven gevestigd aan het Lemsterpad.
Nog veel meer willen leren
“Ik heb inmiddels ook al leren draaien en frezen bij Stuiver. En Hessel, die bij mijn vader werkt heeft me ook al geleerd om een motor van een heftruck uit elkaar te halen. “En daar eindigt het volgens haar ook niet. Ze wist haar lassen nog meer professionaliseren door een cursus te volgen. En ze wil meer gaan sleutelen in het bedrijf van haar vader. Oh ja en ze wil als ze 18 is haar vrachtwagenrijbewijs gaan halen. Kan ze zelf de heftrucks van en naar de bedrijven brengen terwijl de Hunekop door de radio schalt.
Omprutsen
Daarnaast levert ze bijzondere beugeltjes aan het bedrijf Hout met historie. En heel stiekem heeft ze op school toch even bij de techniekklas gekeken. Daar was een docent al helemaal enthousiast toen ze zich meldde en die raadde haar zeker aan om de verpleegkunde te laten voor wat het was en de techniek in te gaan. Of dat gaat gebeuren weet ze niet. Wel dat ze graag ‘omprutst’ bij haar vader op het bedrijf of weer nieuwe dingen bedenkt om te maken.
