ECHTENERBRUG – Iwo Slump uit Echtenerbrug is al 26 jaar lid van de Lemster Schietvereniging.
Door een bedrijfstoernooi in 1990 (hij werkt bij Hytrans (toen nog Kemach), als magazijnbeheerder) kreeg hij de smaak te pakken en is in 1992 lid geworden van de schietvereniging.
Binnen de vereniging is hij één van de betere schutters.
‘Het is een individuele sport en vereist veel concentratie. Je bent niet afhankelijk van andere spelers zoals bij een teamsport. En dat ligt mij wel’.
Vrijwel iedere maandagavond is hij in het prachtige clubgebouw aan het Lemsterpad te vinden. Op de vereniging wordt door de ongeveer 25 leden serieus geschoten, maar er is ook plaats voor gezelligheid.
–
Eén van de betere schutters
Bij de Lemster Schietvereniging worden 2 disciplines beoefend: luchtgeweer en luchtpistool.
Iwo hanteert het luchtgeweer. ‘Dit wapen past mij beter. Het is weliswaar veel zwaarder, maar door mijn postuur en concentratievermogen pakt het schieten met het luchtgeweer voor mij veel beter uit’.
Luchtgeweren heb je in verschillende uitvoeringen en prijsklassen. Maar welk geweer je ook hebt, het is uiteindelijk de schutter die op de prestaties de grootste invloed heeft.
In de loop der jaren is Iwo uitgekomen op een Feinwerkbau 700 luchtgeweer.
Dit is één van de betere en duurdere luchtgeweren. ‘Als je je sport serieus neemt, en dat doe ik, kan een professioneler geweer net het verschil maken tussen een gemiddelde van 8.5 en 8.6’.
Bij een wedstrijdbeurt van 40 schoten kunnen maximaal 400 punten worden behaald.
Iwo zit in de landelijke A-Klasse, de op één na hoogste klasse. ‘Ik haal gemiddeld 344 punten. Om de Hoofdklasse te bereiken (boven 350 punten) zou ik nog serieuzer moeten gaan trainen en ook op donderdagavond naar Lemmer moeten. Op dit niveau heb ik mijn plek gevonden. Bovendien heb ik op donderdag mijn biljartavond en die is mij ook heilig’.
–
Geen sport alleen voor mannen
Als Iwo zijn geweer heeft geprepareerd en een stevige jas heeft aangetrokken en ook nog speciale schoenen met een iets ronde onderkant en overstekende neuzen heeft aangedaan, gaan we naar de schietbaan. 10 meter breed en een schietafstand van 10 meter.
In de schietruimte is volop licht. ‘Moet wel om een goed en helder zicht te hebben op de schietschijf.
Naast Iwo nog twee schutters. Het schietplezier straalt van de mannen af.
Oh, ja. Het is echt geen sport voor alleen mannen. De vereniging telt ook enkele vrouwelijke schutters. En die staan hun mannetje.
–
Paf, paf
Na een tiental proefschoten, is Iwo klaar voor zijn serie serieuze schoten.
Op een plateautje op een statief brengt hij het geweer op luchtdruk en plaatst een kogeltje. Voor zijn linkeroog heeft hij een schijfje geplaatst, zodat hij zijn rechteroog ontspannen het zichtwerk kan uitvoeren. Zijn rechter kin plaatst hij tegen een speciale uitsparing op het geweer. Volle concentratie.
Paf. Of ie in de roos zit, kan ik op die afstand niet zien. Na een minuut een tweede schot. Paf.
Nu haalt Iwo het kaartje via een geleider naar hem toe. Een 8 en een 9. Straks zal de computer uitsluitsel geven, want het ene schot zit op de rand 9/10.
Iwo: ‘Je moet met het schieten in een constant ritme zitten. Geconcentreerd zijn en niet teveel nadenken’.
Nog 38 schoten en dan heeft Iwo zijn serie voor vanavond voltooid.
Nadat de computer het telwerk heeft gedaan, komt Iwo tot 340 punten.
‘Geef mij maar de schuld voor die 6 punten slechtere score.
Ik heb je uit je concentratie gehaald’, zeg ik na afloop aan de bar’.
Iwo lacht en neemt er nog eentje.
Geschreven door Thijs de Boer
