DE LEMMER – Fan bokking nei lekkerbek is in sjongstik mei lietsjes en körte sketskes, en giet oer De Lemmer fan ongefear 1880 – heden. “We gean stapke för stapke troch de tiid en helje in oantal saken nei förren dy in rol spile he/spylje yn de ontwikkeling fan De Lemmer nei it dörp dat it no is. En feself sjogge we even mei in knipeech nei de takomst., seit Stoffel Zandstra deroer.
Het stuk ontstond eigenlijk toen Stoffel noodgedwongen rust moest houden. “Laat me maar eens wat bedenken, dacht ik toen. Ik kon verder ook niks.” Het moest natuurlijk weer een samenwerking worden tussen it Lemster Shantykoar en it Lemster Wivekaor. “Aanfuld mei in bernekoarke. Uze takomst solle we mar sizze.”
Nog 1 keer een klapper
Door de leeftijd van alle koorleden was het idee wel dat er nog 1 keer een klapper moest komen. “We binne de jongsten net meer.” Het jongste koorlid is rond de 60, het oudste heeft 86 levensjaren op de teller staan. En dan is het niet meer zo eenvoudig om weer allerlei nieuwe teksten te leren, zo is de ervaring. Daarom bestaat Fan bokking nei lekkerbek ook voor een groot deel uit bekende liedjes van het Shantykoor. Met hier en daar wat aanpassingen en wat nieuw werk. De versjes die Stoffel bedenkt ontstaan trouwens overal. Op de fiets, onderweg, als hij in bed ligt. De ideeën spreekt hij dan in op zijn telefoon. Gaandeweg ontstaat er dan een beeld van hoe het stuk in elkaar moet steken. Bij het schrijfproces zelf gaat dat overigens ook zo. Een writersblock kent hij eigenlijk niet zo: als hij gaat zitten dan komt er altijd wel iets uit.
Lemster feestje
Het stuk dat op 18 en 19 maart wordt opgevoerd in MFC De Hege Fonnen en al helemaal is uitverkocht, moet echt een Lemster feestje worden. Het ademt het oude Lemster gevoel uit en in korte sketches en liedjes wordt de historie verteld. Want zo vertelt Stoffel, we weten nu allemaal hoe het nu is. Maar in 1883 was het heel anders en in die tussentijd is er enorm veel veranderd. Het gaat er dan ook om hoe het toen was, maar ook wat we zijn geworden. In vogelvlucht gaat het stuk door de geschiedenis met de nodige plaatjes daarbij om het te illustreren. “Mar de musyk stiet sentraal. We sjonge 15 ferskes. In soad bekende ferskes. De measten binne, krekt as it stik self, troch Stoffel Zandstra skraun. Fjidder is der onder mear in liet fan Jan Scheffer en in ferske fan Herman van Veen en in pear bekende shantylietsjes mei in spesjale tekstbewurking för dit stik. De begeleiding bestiet út de akkordeonisten fan it Shantykoar en it Wivekoar: Bea Berman, Jan Veeneman, Klazien Cuiper en Anneke de Graaf. Tydens it stik solle der moaie fotobeelden fanne Lemmer op it grutte skerm te sjen wêze. It stik wurdt yn ien kear spile; dus sonder pauze! En net te ferjitten: We prate en sjonge alles yn IT LEMSTERS!!! ”
Dat is onze kracht
Dat er veel gezongen wordt, is logisch vinden de mensen achter het stuk. “Dat is onze kracht. We zijn geen toneelvereniging.” En omdat alles in het Lemsters wordt gezongen maakt ook alweer dat dit stuk opvalt en speciaal is. Tel daarbij op dat er geen dirigent is en ook geen orkest en de uitkomst is klein en puur werk. Ook de rekwisieten worden trouwens zelf gemaakt.
In nusje sjofele Lemsters by elkör
Aan opsmuk doen ze ook niet. Dus verwacht geen bijzondere toneelkleding. De Shanty’s treden altijd al op in hun manchester broek met vissershemd en galgen. “It is in nusje sjofele Lemsters by elkoar.”
Het verhaal zelf wil niet belerend zijn trouwens. Het laat gewoon zien hoe ons vissersdorp zich heeft ontwikkeld naar een dorp dat zich vooral concentreert op recreatie en toerisme. Weemoed klinkt er soms wel wat in door.
Uitverkocht zalen
Dat het stuk twee keer voor een volle zaal wordt opgevoerd, vinden alle deelnemers geweldig. Omdat het betekent dat het van onderop gedragen wordt en er dus veel belangstelling voor is. En dat er ook nog subsidie voor is gegeven door gemeente De Fryske Marren en het Stapert Fonds en er hier en daar ook nog sponsorbedragen zijn losgepeuterd, vinden ze geweldig.
Toen bleek dat de 2 voorstellingen volledig waren uitverkocht is nog wel gedacht over een derde avond. Maar dat is ingewikkeld met de zaal en ook met de huur van licht en geluid. Dus wie al voorzien is van een kaartje heeft geluk….
