Heerlijk genieten van drie Friese zangers

LEMMER – Het concert ‘Frisicana’ van de 3 Friese singer/songwriters Marcel Smit, Gurbe Douwstra en Piter Wilkens in theater De Hege Fonnen kan zonder meer geslaagd genoemd worden. Hier en daar een oneffenheidje, maar dat maakt het optreden juist extra spannend. Met deze spanning kunnen de ervaren rotten enorm goed omgaan. Wat aan de andere kant ook tot wat nonchalance leiden kan. Desondanks was dit laatste concert ‘Frisicana I’ een goeie afsluiter. Benieuwd naar ‘Frisicana II’, want die gaat begin volgend jaar in première.

Hoewel het zaterdagavond is zet het concert in met ‘Freedtejoun’. Ach, wie stoort zich daaraan. Het nummer zet in ieder geval de toon. En als de drie mannen dan met ‘Kist dy wol wat ferbeeldzje’ verder gaan, weten we waar we aan toe zijn: Pure zang- en tekstklasse. Marcel, Piter en Gurbe behoren niet voor niks tot de Friese Eredivisie van de singer/songwriters. Het programma ‘Frisicana’ is een brug naar Amerika (‘Americana’). Veel inspiratie hebben de mannen opgedaan bij Amerikaanse songer/songwriters zoals folk-legendes en countrysterren Woody Guthrie, Hank Williams, Johnny Cash en Greg Trooper. Maar ook vlak over de Fries-Drentse grens vinden ze in Daniël Lohues een zielgenoot en inspiratiebron. En uiteraard hun eigen wereld, zoals bij Marcel Smit de Westereen (Zwaagwesteinde) weer eens clichématig op de kaart wordt gezet.
Wel heel veel zo genoemde ‘Murderballads’ worden op ons afgevuurd. De mannen brengen ze met verve en weten elkaar behoorlijk op te zwepen. Ook het publiek begint zich te roeren en zingt waar ze de bekendere teksten kennen schoorvoetend mee.
Dat blijft overigens altijd wel een dingetje om het publiek mee te krijgen. Ineens kan dat het geval zijn. En dat gebeurt uiteraard in zangvriendelijk Lemmer gelukkig vaak.
Een wat mij betreft mooie Friese gospel ‘Hûntsje Minne’ krijgt een mooie uitvoering. Voor even waan je je in een Amerikaanse kerk. En dat Fries en Engels zeer verwante talen zijn, bewijst het nummer ‘Green green gers op ’t hiem’. ‘Een één op één vertaling’, zei Piter Wilkens. Mooi was de afsluitend hit van De Wiko’s ‘It Buthusbankje’.
Geschreven door Thijs de Boer