De rare paal die van omwonenden verkeersregelaars maakt

De rare paal die van omwonenden verkeersregelaars maakt

Op een mooie zomermiddag loop ik het dorp in. Boodschapjes doen, wat lanterfanteren, om me heen kijken. Op de Kortestreek is een soort minifile ontstaan. Auto´s draaien om, staan elkaar in de weg, verschrikte gezichten, paniekaanvallen en bewoners die gek worden. De oorzaak is een paal die er midden in de weg staat. Een paal die meer dan een ton heeft gekost. Met een waar stoplicht en een bewegend mechanisme. Tenminste dat is de bedoeling.

Autovrij

Een paal die er voor moet zorgen dat de Kortestreek in het weekend autovrij is. Maar de paal is ook onderdeel van een netwerk. Van een netwerk van 3 palen. Die sluiten de hele Kortestreek af, want ja anders kun je er natuurlijk nog gewoon doorrijden. Maar de andere twee palen doen het al geruime tijd helemaal niet. Zijn al kapot gereden. De derde wel. Het is dus een maatregel van niks. Want er is niets autovrij´s aan. Mensen rijden gewoon af en aan, maar komen dan dus voor die derde paal te staan die het wel doet. Ze hebben geen idee wat ze moeten. Of ze rijden tegen de paal aan (hij staat er nog maar amper en is al helemaal gebutst). Er heeft al een auto overheen gehangen met flinke schade, er is al een fietser over “gestruikeld”.

Het is gedaan met de rust

Ondertussen is de rust gedaan voor de bewoners van de Kortestreek. Zij lijken meer op politieagenten dan op bewoners die in alle rust genieten van wat er in hun omgeving gebeurt. Zij wijzen mensen erop dat ze moeten doorrijden tot de paal. Dat ze pas kunnen doorrijden als het groen is. Dat een auto die achter een wagen met groen licht staat niet meteen op moet trekken, want dat hij dan de lucht ingaat. Dat auto’s niet hoeven te keren, maar gewoon op moeten blijven rijden. Ze zitten in de uitlaatgassen van optrekkende en remmende auto’s. Ze moeten soms mensen bijna aan de beademing leggen omdat die in paniek niet meer weten wat ze moeten doen. Ze zitten niet relaxt, genieten niet meer van hun omgeving. Ze zouden willen dat die hele paal er nooit was gekomen. Of dat het ding door de week gewoon naar beneden staat: het heeft toch geen zin dat alleen die derde omhoog staat want de rest doet het niet. De dure paal als onderdeel van een netwerk lijkt alleen veel geld te hebben gekost. Gemeenschapsgeld. En het kost die mensen hun rust. En terwijl ik daar sta te praten, gaat er weer eentje. Handen in de lucht: wat moet ik nu? De bewoners staan maar weer op. Zuchtend. Alleen hun verkeersregelaarspakje ontbreekt nog.

Meisje