Hij hield van koffie, dus wat er ook ging gebeuren.., er moest koffie bij. Wist je dat als je geen woorden hebt om te kunnen spreken, er tal van andere communicatiemanieren zijn? Jij kon als geen ander aan- geven wat je leuk vond of juist niets aan. Je stralende ogen spraken boekdelen. We bespreken de mogelijkheden met het gezin en de puzzelstukjes vallen op hun plek. Natuurlijk kom je naar huis: thuis. Het tuinhuisje wordt jouw plekje, zo kijkend op het water.
De kleurrijke bloemen om je handgevlochten mand in combinatie met de vrolijke gekleurde kaarsen in de kandelaars maken het helemaal af. Het voelt als een magische plek. Papa, was altijd met jou onderweg. Met de auto… op de fiets en in de boot. Je was dol op ‘onderweg zijn’. We doen een High Tea thuis. Het weer laat het toe en via de cateraar bestel ik voor de zekerheid extra grote parasols om ons te beschermen, mocht er toch een spettertje vallen.
De mensen komen op de koffie. Het is een zachte en gemoedelijke, ongewone sfeer. In de kamer kijken genodigden naar de foto’s. Anderen genieten van een hapje en een drankje en vinden steun bij elkaar. Papa speelt gitaar voor jou. Het is prachtig ontroerend. Je broer en zus spreken liefdevol over al jullie avonturen en wij staan verwonderd om het tuin- huisje heen, met een brok in de keel van bewondering.
Wat heb je veel toegevoegd aan het leven van al deze mensen. Prachtig en dat zonder woorden! Na de toast op het Leven dragen we jou in je gevlochten mand naar de sloep. We zien elkaar weer, jullie gaan als gezin op reis en wij zwaaien jullie uit op het laatste avontuur samen.
Suzanne de Rooij, betrokken uitvaartbegeleidster, pureuitvaart.nl
