BOOS!

INGEZONDEN – In 2016 hield ik in de gemeenteraad van De Fryske Marren een interpellatie naar aanleiding van de vaak respectloze manier waarop inwoners die van gemeentelijke zorg  of uitkering afhankelijk zijn behandeld worden. Toen noemde ik daar een aantal voorbeelden van. Het toenmalige College van B&W, dat ik hierover ter verantwoording riep, antwoordde dat van mijn beweringen niets klopte en beledigde mij door te zeggen dat het mij niet om de mensen ging, maar om eigen eer. Daarna is er, zo zijn mijn waarnemingen, niets verbeterd. Minachting en respectloosheid richting mensen zijn, waar het sociale zaken betreft geen uitzonderingen maar eerder regel.

Eén van de meest stuitende voorbeelden van hoe er met mensen wordt omgegaan, is een twee jaar slepende ‘zaak’ die kortgeleden is afgerond. Een inwoner geeft eerlijk op dat er een bedrag op de bankrekening bijgeschreven gaat worden en dat daardoor het vrij te laten bedrag boven de wettelijke norm uit zal komen. Geen probleem toch? In De Fryske Marren wel! Want daar moeten zelfs bewezen eerlijke mensen bewijzen dat ze geen fraudeur zijn! Twee jaar lang onder druk gezet; veel slapeloze nachten, veel ongezonde spanning. Meerdere keren de uitkering opgeschort of stopgezet; vragen naar niet bestaande gegevens, die dan ook niet geleverd kunnen worden.

Al die twee jaar ben ik erbij betrokken geweest. Het is hier niet de plaats en er is ook niet de ruimte om het hele, tenenkrommende verhaal te vertellen. Maar uiteindelijk, na twee jaar, is alles geëindigd zoals het begon. Een boete van duizenden euro’s hoefde niet betaald te worden, terug ontvangen teveel betaalde belasting heeft de gemeente niet in kunnen pikken. Twee jaar treiterij door ambtenaren die namens B&W optreden en beslissingen nemen. Meerdere keren een aanvaring tussen mij en wethouders.

Boos ben ik als ik zie dat onschuldige inwoners als potentiële dieven behandeld worden, terwijl de ‘vriendjes’, zoals Jacobs DE en de directeur van het strandpaviljoen/zwembad met alle egards tegemoet gekomen worden. Op het ‘hoofdbureau’ in Joure maakt men zich de laatste tijd zorgen over het fatsoen van de NCPN, wat schadelijk voor het aanzien van de gemeente zou zijn. Ik zou zeggen: ziet op uw zelf…
Rinze Visser, Raadslid NCPN

error: Let op: Deze inhoud is beschermd! Kopiëren of bron bestanden te gebruiken is niet toegestaan!