Achtergrond: Half-verhardingspaden Lemmer en Tsjûkemar

BERICHTGEVING GEMEENTE DFM – In de maanden juni/juli van 2017 hebben we de tegelpaden in de omgeving van de wijk Tramdijk in Lemmer en een deel van het voet- en wandelpad langs het Tsjûkemar vervangen door half-verharde paden. Dit naar aanleiding van een groot aantal klachten en meldingen over de slechte tegelpaden en valpartijen.

Opspattend vuil door weersomstandigheden
Helaas zijn de half-verhardingspaden in Lemmer de afgelopen periode erg nat en moeilijk begaanbaar geweest vanwege de weersomstandigheden. Door opdooi ontstaan er natte en drassige paden. We kregen hier veel meldingen over, waarbij inwoners aangaven last te ervaren van opspattend vuil. Dit is een begrijpelijke en vervelende situatie. Door het zeer natte weer hebben de paden helaas nog niet de kans gehad om goed te stabiliseren. Eind januari 2019 hebben we pas weer een aantal paden opnieuw kunnen aanwalsen.

Veenondergrond veroorzaker terugkerende slechte kwaliteit 
De ondergrond in de wijk Tramdijk bestaat uit veen. Veengrond is een grondsoort met een uitdrogende werking die veel voorkomt in deze regio. Dit zorgt ervoor dat tegelpaden in de wijk verzakken. Tegelpaden op veen leveren daarbij snel onveilige situaties op. Na het herstraten van de voormalige tegelpaden, kwamen de tegels weer snel los te liggen. Bovendien onttrekken de omliggende bomen en struiken vocht onder de paden, waardoor er verzakkingen ontstaan.

Keuze voor halfverharding
We hebben alle opties voor verbetering van de paden beoordeeld en geconcludeerd dat halfverharding (DurEko-mix) de beste en meest veilige oplossing is. Om tot deze keuze te komen, is gekeken naar de draagkracht van de ondergrond en naar de veiligheid van de type verhardingen. Halfverharding is een enigszins harde laag, bedoeld voor onder andere fiets- en wandelpaden. Doordat halfverharding een mooie egale structuur heeft, is er veel minder kans op struikelgevaar dan eerder het geval was bij de tegelpaden. Wortels van bomen en struiken veroorzaken hooguit enkele hobbels in de paden die eenvoudig zijn te verwijderen, door deze met enige regelmaat weer uit te vlakken. Daarmee verhogen we de toegankelijkheid en veiligheid van de paden. Bijkomend voordeel is dat het materiaal veel minder snel verzakt.

Waarom is er niet gekozen voor beton- of asfalt?
Beton- en asfaltpaden zijn zwaar in massa (per m2) en daarom niet geschikt voor deze omgeving. Daarnaast zullen deze paden barrières vormen voor het afvoeren van oppervlakte water uit de wijk. Omdat veel van de paden grenzen aan achtertuinen van woningeigenaren, speelt de grondwaterstand ook een belangrijke rol. Betonnen- en asfaltpaden vormen problemen voor de afvoer van water uit de tuinen. Bij de half-verhardingspaden is dit niet langer het geval.

Constante verbetering paden
Om de paden nog meer te verbeteren willen we, als de weersomstandigheden het toe laten, hier ook een extra bindmiddel (DurEko-mix BIO verharding) aan toevoegen om de structuur van de halfverharding te verbeteren. Dit moet de bovenlaag beter dichten, wat zorgt voor extra stabiliteit en vermindering van het opspatten van het materiaal.
Op een aantal paden in Lemmer, waaronder bij de Orion, de Kleine beer en langs het Tsjûkemar (Oosterzee), hebben wij dit bij wijze van proef al toegepast. Het heeft hier een gunstig effect en daarom wordt dit ook nog toepast op de paden in de wijk Tramdijk. De uitvoering hiervan vindt plaats in het voorjaar van 2019.

Lopend onderzoek naar grondwaterstand
Sinds juni 2018 loopt er een onderzoek naar de grondwaterstand, waarbij we kijken naar de langzame verzakking van de grond en de waterhuishouding van de ondergrond. Dit onderzoek loopt een jaar en duurt nog tot juni 2019. Afhankelijk van de uitkomsten van dit onderzoek, wordt bepaald wat er in de toekomst voor de paden mogelijk is.