Ik keek gebiologeerd naar de sokken van Gerard. Gerard die in het programma hun B&B in Bantega vertegenwoordigde, samen met zijn vrouw Rikie. Dat gezellige kneuterige programma is altijd een genot om naar te kijken. Misschien omdat ik zelf de droom heb om ooit zoiets te bezitten en draaiende te houden (als ik later groot ben). Maar ook gewoon om ordinair binnen te kunnen kijken terwijl je er zelf niet slaapt. Het commentaar van de gasten die elkaars onderkomen beoordelen, maakt het vaak wat ongemakkelijk, maar daardoor dus ook wel lekker.
B&B uit Bantega
En nu zaten onze eigen Rikie en Gerard van de B&B uit Bantega dus in dat programma. Ik wist het van tevoren, maar had het voor de zekerheid toch ook nog maar even opgenomen. Toen ik de tv aanzette, was ik inderdaad wat te laat. Maar misschien ook juist niet: want ik zag Gerard daar dus met een paar prachtig gekleurde sokken uit zijn klompen stappen. Happy socks dacht ik. Van de hersenstichting om aandacht te vragen voor dementie. Maar misschien waren ze ook wel gewoon kleurrijk en helemaal niet happy. Eerlijk is eerlijk, die sokken leidden wat af. Omdat ze nogal opvielen. Maar ik vond het ook aandoenlijk. Zo’n grote man met van die prachtige sokken en dan ook nog op klompen. En in korte broek niet te vergeten. Met temperaturen die volgens mij nu niet bepaald tropisch aandeden. Als ex-boer zal hij dat vast gewend zijn dacht ik nog.
Zalm en paling
Dat hun B&B meer dan de moeite waard van het logeren is, bleek wel. Prachtige kamers en dan ook nog een geweldige omgeving. En een lekker ontbijt. Maar bij hun concurrenten deden ze daar net een schepje bovenop. De zalm en paling die ze daar kregen, liet Gerard zich welgevallen. En waarom ook niet? Het was er duur genoeg. De beide dames van de andere B&B moesten 25 euro aftikken voor een rondje in de hottub. Ik vond het nogal wat, in de sauna betaal je minder.
Rikie en Gerard vonden alles wel goed, zo leek het. Want uit hun mond geen enkel punt van kritiek en louter respect voor de “tegenstanders”. Het enige was dat Gerard de tv miste. En het platteland hoefde van hem niet zo. Dat wonen ze zelf namelijk al. Liever ging hij naar de stad, als hij het zelf had mogen uitzoeken. Maar hij zeurde er niet over. En dat hij huilend de laatste keer bij de melktank had gestaan toen hij zijn beroep vaarwel zei en nu een poetsgoeroe was: wat kan daar dan nog tegenop?
Zeikerds
Hoe anders was dat met 1 van de andere tegenstanders. Met samengeknepen billen heb ik zitten kijken naar de uitbaters van de B&B in Groningen. Ik vond één van hen nogal zeiken om eerlijk te zijn. Toen hij met zijn hand over een richeltje ging om te kijken of er ook stof lag. En toen hij bij het derde onderkomen zei dat de blaadjes toch wel geveegd hadden moeten worden. En dat de geraniums niet onder water mochten staan. En dat hij onze Friese taal bashte.
Lekker sliepe
Het deerde Rikie en Gerard volgens mij in het geheel niet. Die doken samen onder in de andere B&B’s en gaven elkaar een dikke tuut voor het slapen gaan met de woorden:”Lekker sliepe”. Rikie deed vaak het woord tijdens de beoordelingen en kwam alleen met superlatieven. En Gerard vulde aan. Wat een mooi stel dacht ik. Ik had gewild dat ze als eersten eindigden. Alleen en niet op die gedeelde tweede plek met die zeiksnorren van die andere B&B. Maar het deed ook niet af aan wat ze zijn. Een gouden koppel die twee. En toen hij liet weten dat hij van zeilen ook geen klap verstand had, anders dan dat hij wist dat hij op het water was: toen was ik helemaal om voor dat duo.
