LEMMER – Het publiek in een afgeladen theaterzaal van de Hege Fonnen heeft afgelopen zaterdag iets geweldigs mee gemaakt. Vaak muisstil luisterden de 180 bezoekers naar Freark Smink in de hoofdrol. In de huid van de in de jaren zestig naar Canada vertrokken nu 80-jarige Sybolt de Haas wist hij ons een prachtig, actueel en ontroerend beeld voor te toveren. Voortdurend kwam naar voren hoe de wereld in zestig jaar is veranderd. En eigenlijk ook weer niet. Nog steeds gaan we met gezinsverhoudingen en emigratie verschillend om. Het is maar net aan welke kant we als mens, geloof en bestaanszekerheid staan.
Heden en verleden
In het begin van het stuk zien we Sybolt worstelen met de te vullen koffer. Heimwee naar de Greidhoeke en de wens van zijn overleden vrouw heeft hem uiteindelijk overreden naar het verre Fryslân te vertrekken. Twijfels heeft hij over zijn zoon of die wel in staat is het goedlopende boerenbedrijf te bestieren tijdens zijn afwezigheid. Maar toch neemt hij het vliegtuig richting heitelân. In Fryslân wordt voor hem veel zo niet alles duidelijk. Het verhaal neemt steeds voor Sybolt ogen openende en verrassende wendingen. Het hele verhaal vertellen voert hier te ver. Maar al te duidelijk wordt het, dat het verleden en hedendaagse zaken in wezen niet veel van elkaar verschillen.
Emigrant – Gastarbeider
Vooral de confrontatie tussen een in Leeuwarden geboren Marokkaanse journalist, die de zoon is van een gastarbeider, maakt het stuk zo actueel als wat. De rol van de journalist van Groot Sneek wordt voortreffelijk en natuurgetrouw gespeeld door Amin Ait Bihi. Maar ook Theo Smedes afwisselend als zoon, pensionhouder en oudere broer, verdient alle lof. Maar onmiskenbaar krijgt Freark Smink de meeste credits. Hij zet als 75-jarige in de twee uur durende voorstelling deze prachtige Sybolt op het toneel.
Thijs de Boer
