LEMMER – Liekele Postma houdt en fokt al zo’n 45 jaar schapen. De blauwtong die heel veel beesten momenteel ziek maakt, ging ook aan zijn kudde niet voorbij. Hij verloor al een aantal van zijn dieren, ondanks het feit dat hij er alles aan probeert te doen om ze in leven te houden. “Het is een treurige zaak,” zegt hij. Ook is hij boos. Er zijn namelijk wel vaccins, maar de Nederlandse regering wil die niet toelaten. Hij voelt zich dan ook in de steek gelaten door de politiek. “En waar is bijvoorbeeld nu zo’n Partij voor de Dieren? Nu hoor je ze niet, terwijl die beesten enorm lijden.”
Groot leed
Liekele denkt dat als het zo doorgaat, het aantal schapen per jaar halveert. Maar het is vooral het leed dat hij niet kan aanzien. “Ze hebben de ziekte niet alleen in de bek. Sommigen hebben het ook in de poten. Die zetten helemaal op. En als het heel slecht gaat, knapt de huid gewoon.” Als de dieren daar last van hebben, gaan ze ook niet meer staan. “Maar ik probeer ze dan toch omhoog te duwen. Alleen op die manier lijken de gewrichten dan weer wat soepeler te worden.” Wel is het ene schaap het andere niet zegt hij. “Het ene beest krijgt het en redt het, het andere redt het niet.”
Alles aan doen om ze beter te krijgen
Hij doet er alles aan om zijn besmette dieren weer beter te maken. Hij heeft al uitgevonden dat ze gewoon voer wel kunnen kauwen als ze besmet zijn, maar hooi niet. Dus voert hij ze bij. En hij laat ze drinken uit een flesje, zodat hun zere mond wordt ontzien. Ook haalt hij ze op met een soort eigengemaakt ambulance, een soort karretje. En hij zorgt ervoor dat ze overdag toch het land ingaan. Dat houdt hen soepeler en flexibeler. “Door dat te doen, denk ik dat 2 het hebben gered.” Natuurlijk zorgt hij verder ook voor de juiste medische ondersteuning. “Maar de dierenarts kan niet veel meer doen dan pijnstilling geven. Alleen werkt die na een aantal dagen ook niet meer.” Ook heeft hij zelf al heel veel beschermingsmiddelen ingezet in de strijd tegen de Knut die de ziekte overbrengt. “Maar al die middelen helpen dus ook niet. De schapen worden desondanks toch gewoon geprikt.”
Vooral dekrammen besmet
Wat de schapenfokker opvalt is dat het vooral de dekrammen zijn die besmet raken. Als zij liggen, heeft de Knut vrij spel, zo is hem wel opgevallen. “Ze liggen anders dan de vrouwtjes. Die liggen meer op hun benen zodat het insect veel minder vrij spel heeft.” De ram ligt zo dat de huid waar geen haar op zit, gemakkelijk te bereiken is voor de Knut.
Ermee opstaan en ermee naar bed gaan
Liekele kent al zijn schapen in de kudde van 35. Weet precies die is die en die heeft dat karakter. “Het zijn superbeesten. Ik heb ze al jaren, ben er heel lang zo mee bezig geweest dat er een heel mooi ras uit ontstaan is. Prachtige gelijksoortige schapen, mooi egaal en uniform.” Nu de ziekte rondwaart staat hij ermee op en gaat hij ermee naar bed. “Ik lig er echt wakker van. Als ik ’s ochtends naar ze toe ga, ben ik alweer bang wat ik aantref. En overdag en ’s avonds is dat hetzelfde.” Wel is hij blij dat hij de ooien vroeg heeft laten dekken. “Voordat de ellende begon. En ik hoop dat de temperatuur snel naar beneden gaat. Dan is die Knut niet meer actief.”
