LEMMER – Gatse Boschma wil in de onderstaande open brief Lemmer en de Lemsters bedanken. Hij schrijft:
Toen wij dertig jaar geleden, na een eveneens dertigjarige kruistocht van Leeuwarden langs Heerenveen, Drachten en Top en Twel bij Sneek, tenslotte neerstreken in Lemmer, belandden we in een warm bad. Riny met haar sociale bewogenheid en ik met mijn culturele créativiteit werden met open armen ontvangen. We werden lid van het Wivenkoor en het Lemster shantiekoor, het resulteerde in diverse projecten, als ‘ Terug naar Patmos’, ‘ Izeren Aal, it Lemster fiskwiif’, ‘Krabbecocktail’ , ‘Goed/Fout’, ‘In moaie jûn yn oktober’en ‘By Rikele op’e kofje’, in de oude Poeisz.
Tijdens één van de laatste voorstellingen werd ons daar de Fedde Schurerprijs uitgereikt door burgemeester Jo Bosma. Bovendien mocht ik meewerken aan de totstandkoming van De Hege Fonnen, nadat pogingen tot een ingrijpende verbouwing van De Helling waren gestrand. Lemmer kreeg zijn vlakke vloerzaal met verplaatsbare tribune. Ik denk ook met dankbaarheid terug aan de jaren met It Fjouwerspan en ons programma ‘It Fjouwerspan sjongt Tetman de Vries’, waarmee we gedurende tien jaren toerden langs tientallen steden en dorpen in Friesland en de verenigingen foar Friezen om útens in de rest van Nederland. Een geweldige tijd. Het was iedere avond feest en het verveelde nooit.
Voor de allerlaatste keer in 2019 in de kerk aan het Dok, negen jaar nadat we waren gestopt en het was weer als vanouds. Leny, de dochter van Tetman, was erbij die middag en ze vond het prachtig. Mooier compliment konden we niet krijgen.
Maar na het overlijden van Riny, mijn baken en reddingsboei, is alles anders geworden. Ik raak wat ontheemd. Alle lieve mensen om mij heen en de mannen van het shantiekoor ten spijt. In 2018 lagen we tijdens ‘Leeuwarden/Friesland, culturele hoofdstad’ veertien dagen met ons bootje achter de Prinsentuin in Leeuwarden. Bij één van de projecten mocht je een herinnering aan Leeuwarden achterlaten. Ik schreef daar ‘Ut gefoel weer thús te wezen.’ Dat gevoel wordt steeds sterker en heeft mij doen besluiten Lemmer te verlaten en terug te keren naar mijn roots, naar Leeuwarden, mien stadsje. Met pijn in het hart, maar toch. Ik ben zestig jaar weggeweest en nu keer ik terug.
Ik wil iedereen bedanken voor de wijdopen armen dertig jaar geleden en de arm om mijn schouder twee jaar geleden. Ik wens iedereen het allerbeste – jullie zitten in mijn hart gebakken – en lieve mensen:
BEDANKT VOOR ALLES!!!
Gatse Boschma
